Ընկերներ, հարազատներ, ում հետ արժի աշխարհի ծայրն էլ գնալ:
Երբ կողքիդ հարազատ, սրտացավ մարդիկ են, ոչ մի վերելք դժվար չէ, նույնիսկ սայթաքել չեն թողնի: Տարիներ շարունակ ճամփորդել ենք միասին, և յուրաքանչյուր արշավ ինձ համար նոր է. զարմանում եմ, հիանում, էլ ավելի սիրում ընկերներիս ու սովորողներին:
Բարձունքը, որը հաղթահարեցինք, դեպի Մայրավանք տանող ուղին էր: Ուխտագնացություն էր: Գործընկերներս արդեն գրել ու նկարագրել են ընթացքի մասին: Ավելացնեմ միայն, որ կրթահամալիրիս շնորհիվ թե՛ մենք՝ դասավանդողներս, թե՛ սովորողները ճանաչում, ուսումնասիրում, տեսնում ենք Հայաստանը՝ ինչպես որ կա, ոչ թե գրքերով, այլ մեր աչքերով, մեր սրտով: Իսկ ունենալ տիար Բլեյան տնօրեն, նշանակում է ունենալ խելացի, ուշիմ, հանճարեղ, երբեմն էլ անմիջական՝ երեխայի պես, հարազատ Մարդ: